بیماری لایم چیست؟
بیماری لایم یک بیماری عفونی است که توسط باکتری Borrelia burgdorferi ایجاد می شود.
B. burgdorferi از طریق نیش کنه پا سیاه یا آهوی آلوده به انسان منتقل می شود. کنه پس از تغذیه از آهو، پرندگان یا موش
آلوده آلوده می شود.
یک کنه برای انتقال عفونت باید حدود 36 تا 48 ساعت روی پوست باشد. بسیاری از افراد مبتلا به بیماری لایم هیچ خاطره ای از
نیش کنه ندارند.
بیماری لایم اولین بار در سال 1975 در شهر اولد لایم، کانکتیکات شناسایی شد. این بیماری شایع ترین بیماری منتقله از طریق
کنه در اروپا و ایالات متحده است.
افرادی که در مناطق جنگلی معروف به انتقال بیماری زندگی می کنند یا زمانی را سپری می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به این
بیماری هستند. علاوه بر این، افرادی که حیوانات اهلی دارند که از مناطق جنگلی بازدید می کنند نیز در معرض خطر بیشتری
برای ابتلا به بیماری لایم هستند.
علائم بیماری لایم :
افراد مبتلا به بیماری لایم ممکن است واکنش متفاوتی به آن نشان دهند. علائم می تواند از نظر شدت متفاوت باشد.
اگرچه بیماری لایم معمولاً به سه مرحله تقسیم می شود – زودرس موضعی، انتشار زودرس و دیر منتشر – علائم می توانند
همپوشانی داشته باشند. برخی از افراد نیز در مراحل بعدی بیماری بدون داشتن علائم بیماری قبلی مراجعه می کنند.
اینها برخی از علائم شایع بیماری لایم هستند:
یک راش صاف و دایرهای شکل که شبیه بیضی قرمز یا چشم گاو نر در هر نقطه از بدن شما است.
-خستگی
-درد و تورم مفاصل
-دردهای عضلانی
-سردرد
-تب
-تورم غدد لنفاوی
-اختلالات خواب
-مشکل در تمرکز
علائم بیماری لایم در کودکان آنها معمولاً تجربه می کنند:
-خستگی
-درد مفاصل و عضلات
-تب
-سایر علائم شبیه آنفولانزا
این علائم ممکن است بلافاصله پس از عفونت یا ماه ها یا سال ها بعد رخ دهد.
همچنین ممکن است متوجه برخی علائم روانی در کودک خود شوید. بر اساس بررسی منبع مورد اعتماد در سال 2019، برخی از
والدین مسائل روانشناختی زیر را در فرزندشان مبتلا به بیماری لایم گزارش کردند:
-عصبانیت یا پرخاشگری
-تغییرات خلق و خوی
-افسردگی
-کابوس ها
اگر به نظر می رسد کودک شما متفاوت عمل می کند و نمی تواند توضیح دهد که چرا یا چه احساسی دارد، مهم است که با
پزشک خود صحبت کنید، زیرا این تغییرات می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری لایم باشد.
سندرم پس از بیماری لایم :
اگر برای بیماری لایم با آنتیبیوتیک درمان میشوید، اما همچنان علائم را تجربه میکنید، به آن سندرم پس از بیماری لایم یا
سندرم بیماری لایم پس از درمان گفته میشود.
بر اساس مقاله ای که در سال 2016 در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، حدود 10 تا 20 درصد از افراد مبتلا به بیماری لایم این
سندرم را تجربه می کنند. علت آن هنوز ناشناخته است.
سندرم پس از بیماری لایم می تواند بر تحرک و مهارت های شناختی تأثیر بگذارد. درمان در درجه اول بر کاهش درد و ناراحتی
متمرکز است. اکثر افراد بهبود می یابند، اما ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد.
علائم سندرم پس از بیماری لایم :
علائم سندرم پس از بیماری لایم مشابه علائمی است که در مراحل اولیه بیماری رخ می دهد.
این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-خستگی
-مشکل در خوابیدن
-درد مفاصل یا عضلات
-درد یا تورم در مفاصل بزرگ مانند زانو، شانه یا آرنج
-مشکل در تمرکز و مشکلات حافظه کوتاه مدت
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
مشکلات معده گاهی اوقات نشان دهنده مشکل جدی تری است. استفراغ طولانی مدت شما را در معرض خطر کم آبی قرار
می دهد. نوشیدن جرعه های کوچک آب می تواند به جلوگیری از کم آبی بدن کمک کند. اگر در نگه داشتن آب بیش از شش
ساعت مشکل دارید، به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر بیش از 48 ساعت حالت تهوع یا درد معده و ناراحتی داشتید، باید با
پزشک خود تماس بگیرید.
اگر متوجه شدید که پس از خوردن غذاهای خاص یا انجام فعالیتهای خاص به طور مداوم دچار مشکلات معده میشوید، در
ویزیت بعدی با پزشک خود در مورد علائم خود صحبت کنید. ممکن است چیزی نباشد، اما یک سفر سریع به پزشک خانواده می
تواند بیماری کرون، آلرژی غذایی یا هر گونه نگرانی دیگر را رد کند.