علائم آرتریت پسوریاتیک :

علائم آرتریت پسوریاتیک چیست؟

علائم PsA برای هر فردی متفاوت است. آنها می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. گاهی اوقات وضعیت شما بهبود می

یابد و برای مدتی احساس بهتری خواهید داشت. در مواقع دیگر علائم شما ممکن است بدتر شود. علائم شما همچنین به نوع

PSA شما بستگی دارد.

علائم عمومی PSA عبارتند از:

-مفاصل متورم و حساس در یک یا هر دو طرف بدن شما

-سفتی صبحگاهی

-انگشتان دست و پا متورم شده است

-عضلات و تاندون های دردناک

-لکه های پوسته پوسته پوست، که ممکن است با تشدید درد مفاصل بدتر شوند

-پوسته پوسته شدن پوست سر

-خستگی

-سوراخ کردن ناخن

-جدا شدن ناخن از بستر ناخن

-قرمزی چشم

-درد چشم (یووئیت)

اسپوندیلیت PsA، به ویژه، می تواند علائم زیر را نیز ایجاد کند:

-درد و سفتی ستون فقرات

-درد، تورم و ضعف در بدن:

-زانو

-مچ پا

-پا

-آرنج

-دست ها

-مچ دست

-سایر مفاصل

-انگشتان پا یا انگشتان متورم

PsA متقارن بر پنج یا چند مفصل در هر دو طرف بدن شما تأثیر می گذارد. PsA نامتقارن کمتر از پنج مفصل را تحت تأثیر قرار

می دهد، اما آنها می توانند در طرفین مخالف باشند.

آرتریت پسوریاتیک موتیلانس یک شکل نادر از آرتریت است که مفاصل شما را تغییر شکل می دهد. می تواند انگشتان دست و

پا آسیب دیده را کوتاه کند. PsA دیستال باعث درد و تورم در مفاصل انتهایی انگشتان دست و پا می شود.

عکس برخی از علائم آرتریت پسوریاتیک

التهاب کف پا معمولاً با آرتریت پسوریاتیک رخ می دهد.

“تورم سوسیس مانند” در مراحل اولیه آرتریت پسوریاتیک رایج است.

آرتریت پسوریاتیک معمولاً باعث سوراخ شدن و جدا شدن ناخن ها می شود و همچنین می تواند باعث علائم پسوریازیس شود.

چه چیزی باعث آرتریت پسوریاتیک می شود؟

در PSA، سیستم ایمنی بدن به مفاصل و پوست شما حمله می کند. پزشکان به طور قطع نمی دانند چه چیزی باعث این حملات

می شود. آنها فکر می کنند که از ترکیبی از ژن ها و عوامل محیطی ناشی می شود.

PsA در خانواده ها اجرا می شود. حدود 40 درصد از افراد مبتلا به این عارضه یک یا چند بستگان مبتلا به PsA دارند. چیزی در

محیط معمولاً برای افرادی که تمایل به ایجاد PSA دارند باعث ایجاد بیماری می شود. این می تواند یک ویروس، استرس شدید یا

آسیب باشد.

آرتریت پسوریاتیک چگونه درمان می شود؟

هدف از درمان PsA بهبود علائمی مانند بثورات پوستی و التهاب مفاصل است.

GuidelinesTrusted Source منتشر شده در سال 2018 رویکرد «درمان به هدف» را توصیه می‌کند که بر اساس ترجیحات فردی

فرد است. یک هدف درمانی خاص و نحوه اندازه گیری پیشرفت تعیین می شود، سپس پزشک برای انتخاب درمان ها با شما

همکاری می کند.

شما گزینه های درمانی مختلفی دارید. یک برنامه درمانی معمولی شامل یک یا چند مورد از موارد زیر است:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

این داروها به کنترل درد و تورم مفاصل کمک می کنند. گزینه های بدون نسخه (OTC) شامل ایبوپروفن (Advil) و ناپروکسن

(Aleve) است. اگر گزینه های OTC موثر نباشند، پزشک ممکن است NSAID ها را در دوزهای بالاتر تجویز کند.

در صورت استفاده نادرست، NSAID ها می توانند باعث ایجاد موارد زیر شوند:

-تحریک معده

-خونریزی معده

-حمله قلبی

-سکته

-آسیب کبد و کلیه

-داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs)

این داروها التهاب را کاهش می دهند تا از آسیب مفاصل جلوگیری کرده و پیشرفت PSA را کاهش دهند. آنها ممکن است از راه

های مختلف، از جمله خوراکی، تزریقی یا انفوزیونی تجویز شوند.

رایج ترین داروهای DMARD تجویز شده عبارتند از:

-متوترکسات (Trexall)

-لفلونوماید (آراوا)

-سولفاسالازین (آزولفیدین)

Apremilast (Otezla) یک DMARD جدیدتر است که به صورت خوراکی مصرف می شود. این دارو با مسدود کردن فسفودی

استراز 4، آنزیمی که در التهاب نقش دارد، عمل می کند.

عوارض جانبی DMARD عبارتند از:

-آسیب کبدی

-سرکوب مغز استخوان

-عفونت های ریه