چه چیزی باعث نارسایی قلبی می شود؟
نارسایی قلبی اغلب به بیماری دیگری مربوط می شود. شایع ترین علت نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر (CAD) است،
اختلالی که باعث تنگ شدن شریان هایی می شود که خون و اکسیژن را به قلب می رسانند. سایر شرایطی که ممکن است خطر
ابتلا به نارسایی قلبی را افزایش دهد عبارتند از:
کاردیومیوپاتی، یک اختلال در عضله قلب که باعث ضعیف شدن قلب می شود
-بیماری قلبی مادرزادی
-حمله قلبی
-بیماری دریچه قلب
-انواع خاصی از آریتمی، یا ریتم نامنظم قلب
-فشار خون بالا
-آمفیزم، بیماری ریه
-آپنه خواب درمان نشده
-دیابت
-تیروئید پرکار یا کم کار
-اچآیوی
-اشکال شدید کم خونی
-برخی از درمان های سرطان مانند شیمی درمانی
-اختلال سوء مصرف مواد
علائم نارسایی قلبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-خستگی
-افزایش وزن ناگهانی
-از دست دادن اشتها
-سرفه های مداوم
-ضربان قلب نامنظم
-تپش قلب
-تورم شکم
-تنگی نفس
-عدم تحمل ورزش
-ورم پا و مچ پا یا شکم
-خوابیدن روی بالش های اضافی
-تنگی نفس هنگام دراز کشیدن
-وریدهای گردن بیرون زده
انواع مختلف نارسایی قلبی چیست؟
نارسایی قلبی می تواند در سمت چپ یا راست قلب شما رخ دهد. همچنین ممکن است هر دو طرف قلب شما به طور همزمان
شکست بخورند.
نارسایی قلبی نیز به دو دسته دیاستولیک یا سیستولیک طبقه بندی می شود.
نارسایی قلبی سمت چپ :
نارسایی قلبی سمت چپ شایع ترین نوع نارسایی قلبی است.
بطن چپ در سمت چپ پایین قلب شما قرار دارد. این ناحیه خون غنی از اکسیژن را به بقیه بدن شما پمپاژ می کند.
نارسایی قلبی سمت چپ زمانی رخ می دهد که بطن چپ به طور موثر پمپاژ نمی کند. این امر از دریافت خون غنی از اکسیژن
کافی به بدن شما جلوگیری می کند. در عوض، خون به ریههای شما برگشت میکند، که باعث تنگی نفس و تجمع مایعات میشود.
نارسایی قلبی سمت راست :
بطن راست قلب وظیفه پمپاژ خون به ریه های شما برای جمع آوری اکسیژن را بر عهده دارد. نارسایی قلبی سمت راست زمانی
رخ می دهد که سمت راست قلب شما نتواند به طور موثر کار خود را انجام دهد.
معمولاً با نارسایی قلبی سمت چپ ایجاد می شود. تجمع خون در ریه ها ناشی از نارسایی سمت چپ قلب باعث می شود بطن
راست سخت تر کار کند. این می تواند به سمت راست قلب فشار وارد کند و باعث از کار افتادن آن شود.
نارسایی قلبی سمت راست می تواند به دلیل شرایط دیگری مانند بیماری ریوی یا بیماری دریچه نیز رخ دهد. نارسایی قلبی
سمت راست با تورم اندام تحتانی یا شکم مشخص می شود. این تورم به دلیل ذخیره مایع در پاها، پاها و شکم ایجاد می شود.
نارسایی دیاستولیک قلب :
نارسایی دیاستولیک قلب زمانی رخ می دهد که عضله قلب سفت تر از حد طبیعی شود. سفتی، که معمولا به دلیل بیماری
قلبی است، به این معنی است که قلب شما به راحتی از خون پر نمی شود. این به عنوان اختلال عملکرد دیاستولیک شناخته می
شود. این منجر به کمبود جریان خون به بقیه اندام های بدن شما می شود.
نارسایی قلبی دیاستولیک در افراد زن بیشتر از مردان است.
نارسایی سیستولیک قلب :
نارسایی سیستولیک قلب زمانی رخ می دهد که عضله قلب توانایی انقباض خود را از دست می دهد. انقباضات قلب برای
پمپاژ خون غنی از اکسیژن به بدن ضروری است. این مشکل به عنوان اختلال عملکرد سیستولیک شناخته می شود و معمولاً
زمانی ایجاد می شود که قلب شما ضعیف است و ممکن است بزرگ شود.
نارسایی سیستولیک قلب در مردان بیشتر از زنان است.
نارسایی قلبی دیاستولیک و سیستولیک می تواند در سمت چپ یا راست قلب رخ دهد. شما ممکن است هر یک از این بیماری
ها را در هر دو طرف قلب داشته باشید.
عوامل خطر نارسایی قلبی چیست؟
نارسایی قلبی ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد. با این حال، برخی عوامل ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.
شیوع نارسایی قلبی در مردان در مقایسه با زنان بیشتر است، اگرچه شیوع آن برای همه جنسها تقریباً یکسان است.
افراد مبتلا به بیماری هایی که به قلب آسیب می زند نیز در معرض خطر بیشتری هستند. این شرایط عبارتند از:
-فشار خون
-آپنه خواب
-دیابت
-بیماری عروق کرونر
-بیماری دریچه
-کم خونی
-پرکاری تیروئید
-کم کاری تیروئید
-آمفیزم
برخی رفتارها همچنین می توانند خطر ابتلا به نارسایی قلبی را افزایش دهند، از جمله:
-سیگار کشیدن
-خوردن غذاهایی که چربی یا کلسترول بالایی دارند
-ورزش نکردن کافی
-داشتن اضافه وزن یا چاقی
-نارسایی قلبی چگونه تشخیص داده می شود؟
معاینه بدنی :
پزشک شما ممکن است یک معاینه فیزیکی برای بررسی علائم نارسایی قلبی انجام دهد. به عنوان مثال، تورم پا، ضربان قلب
نامنظم و برآمدگی وریدهای گردن ممکن است پزشک شما را به تشخیص نارسایی قلبی سوق دهد.
اکوکاردیوگرافی :
اکوکاردیوگرام موثرترین راه برای تشخیص نارسایی قلبی است. از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب شما استفاده
می کند، که به پزشک کمک می کند آسیب وارده به قلب، عملکرد فشار دادن و آرامش را ارزیابی کند و علل زمینه ای بیماری
شما را تعیین کند.
پزشک ممکن است از اکوکاردیوگرام همراه با سایر آزمایشات استفاده کند.