علائم نقرس:

نقرس را می توان با داروها و عادات سبک زندگی سالم درمان و کنترل کرد. پزشک یا متخصص تغذیه می تواند به شما کمک

کند تا بهترین استراتژی درمانی را برای خود ایجاد کنید.

نقرس یک اصطلاح کلی برای انواع شرایط ناشی از تجمع اسید اوریک است. این تجمع معمولاً روی پاها تأثیر می گذارد.

اگر نقرس دارید، احتمالاً در مفاصل پای خود، به ویژه شست پا احساس تورم و درد خواهید کرد. درد ناگهانی و شدید یا حملات

نقرس می تواند باعث شود که احساس کنید پای شما آتش گرفته است.

علائم نقرس:

برخی از افراد اسید اوریک بیش از حد در خون خود دارند اما هیچ علامتی ندارند. این هیپراوریسمی بدون علامت نامیده می شود.

برای نقرس حاد، علائم به سرعت از تجمع کریستال های اسید اوریک در مفصل شما ظاهر می شود و برای 3 تا 10 روز ادامه می یابد.

درد و تورم شدید خواهید داشت و ممکن است مفصل شما گرم شود. بین حملات نقرس، هیچ علامتی نخواهید داشت.

اگر نقرس را درمان نکنید، می تواند مزمن شود. توده های سختی به نام توفی در نهایت می توانند در مفاصل شما و پوست و

بافت نرم اطراف آنها ایجاد شوند. این رسوبات می توانند به طور دائمی به مفاصل شما آسیب بزنند.

درمان سریع برای جلوگیری از مزمن شدن نقرس مهم است.

-عکس نقرس

-هشدار

-حاوی محتوای حساس

-درمان های خانگی نقرس

برخی از داروهای خانگی ممکن است به کاهش سطح اسید اوریک و جلوگیری از حملات نقرس کمک کنند. غذاها و نوشیدنی

های زیر برای نقرس پیشنهاد شده است:

-گیلاس ترش

-منیزیم

-زنجبیل

-سرکه سیب رقیق شده

-کرفس

-چای گزنه

-قاصدک

-دانه های خار مریم

اما ممکن است این موارد به تنهایی برای کنترل نقرس کافی نباشد.

درمان نقرس :

اگر نقرس درمان نشود، در نهایت می تواند منجر به آرتریت نقرسی شود که شکل شدیدتری از آرتریت است. این وضعیت

دردناک می تواند مفصل شما را برای همیشه آسیب دیده و متورم کند.

برنامه درمانی که پزشک شما توصیه می کند به مرحله و شدت نقرس شما بستگی دارد.

داروهای درمان نقرس به یکی از دو روش عمل می کنند: درد را تسکین می دهند و التهاب را کاهش می دهند، یا با کاهش

سطح اسید اوریک از حملات نقرس در آینده جلوگیری می کنند.

داروهای تسکین درد نقرس عبارتند از:

-داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند آسپرین (Bufferin)، ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve)

-کورتیکواستروئیدها

همراه با داروها، پزشک ممکن است تغییرات سبک زندگی را برای کمک به مدیریت علائم و کاهش خطر حملات نقرس در آینده

توصیه کند. به عنوان مثال، پزشک ممکن است شما را به موارد زیر تشویق کند:

-در صورت مصرف الکل، مصرف الکل خود را کاهش دهید

-کاهش وزن، اگر اضافه وزن دارید

-اگر سیگار می کشید، سیگار را ترک کنید

-علاوه بر این، چند درمان مکمل نیز نویدبخش بوده است.

جراحی نقرس:

نقرس معمولاً بدون جراحی قابل درمان است. اما پس از سال‌ها، این وضعیت می‌تواند به مفاصل آسیب برساند، تاندون‌ها را

پاره کند و باعث ایجاد عفونت در پوست روی مفاصل شود.

رسوبات سختی که توفی نامیده می شوند، می توانند روی مفاصل شما و در جاهای دیگر مانند گوش انباشته شوند. این توده

ها ممکن است دردناک و متورم باشند و به طور دائم به مفاصل شما آسیب بزنند.

سه روش جراحی برای درمان توفی:

-جراحی برداشتن توفوس
-جراحی فیوژن مفصل
-جراحی تعویض مفصل

علل نقرس :

تجمع اسید اوریک در خون شما از تجزیه پورین ها باعث نقرس می شود.

برخی شرایط مانند اختلالات خونی و متابولیسمی یا کم آبی بدن شما را وادار می کند اسید اوریک بیش از حد تولید کند.

یک مشکل کلیوی یا تیروئید یا یک اختلال ارثی می تواند حذف اسید اوریک اضافی را برای بدن دشوارتر کند.

اگر:

-یک مرد میانسال یا زن یائسه هستند

-والدین، خواهر و برادر یا سایر اعضای خانواده مبتلا به نقرس باشند

-الکل بنوشید

-از داروهایی مانند دیورتیک و سیکلوسپورین استفاده کنید

-شرایطی مانند فشار خون بالا، بیماری کلیوی، بیماری تیروئید، دیابت یا آپنه خواب دارید

-برای برخی افراد، نقرس ناشی از مصرف غذاهایی است که دارای پورین های تولید کننده نقرس بالایی هستند.

-غذاهایی که باید اجتناب کنید

-برخی از غذاها به طور طبیعی سرشار از پورین هستند که بدن شما آن ها را به اسید اوریک تجزیه می کند.

اکثر مردم می توانند غذاهای با پورین بالا را تحمل کنند. اما اگر بدن شما در آزادسازی اسید اوریک اضافی مشکل دارد، ممکن

است بخواهید از برخی غذاها و نوشیدنی ها خودداری کنید، مانند:

-گوشت قرمز

-گوشت های اندام

-غذاهای دریایی خاص

-الکل

نوشیدنی های شیرین شده با شکر و غذاهای حاوی قند فروکتوز نیز می توانند مشکل ساز باشند، حتی اگر حاوی پورین نباشند.

برخی از غذاها به کاهش سطح اسید اوریک در بدن کمک می کنند و در صورت ابتلا به نقرس گزینه های خوبی هستند.

نقرس و الکل:

الکل، مانند گوشت قرمز و غذاهای دریایی، سرشار از پورین است. وقتی بدن شما پورین ها را تجزیه می کند، این فرآیند اسید

اوریک آزاد می کند.

اسید اوریک بیشتر خطر ابتلا به نقرس را افزایش می دهد. الکل همچنین می تواند سرعت دفع اسید اوریک بدن را کاهش دهد.

آیا نقرس ارثی است؟

نقرس حداقل تا حدودی به دلیل وراثت است. محققان ده‌ها ژن را یافته‌اند که استعداد افراد را به نقرس افزایش می‌دهند، از

جمله SLC2A9 و ABCG2. ژن های مرتبط با نقرس بر میزان اسید اوریکی که بدن نگه داشته و آزاد می کند، تأثیر می گذارد.

به دلیل عوامل ژنتیکی، نقرس در خانواده ها دیده می شود. افرادی که والدین، خواهر و برادر یا سایر اقوام نزدیکشان مبتلا به

نقرس هستند، بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند