علائم صرع :

صرع یک بیماری عصبی است که باعث تشنج های غیرقابل تحریک و مکرر می شود. تشنج عبارت است از هجوم ناگهانی

فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز شما. پزشکان صرع را زمانی تشخیص می دهند که شما دو یا چند تشنج بدون هیچ دلیل

قابل شناسایی دیگری داشته باشید.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO) صرع بر 50 میلیون نفر از مردم منبع مورد اعتماد در سراسر جهان و بر اساس

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) نزدیک به 3.5 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد.

هر کسی ممکن است به صرع مبتلا شود، اما معمولاً در کودکان خردسال و بزرگسالان مسن تر شروع می شود. بر اساس

تحقیقات منتشر شده در سال 2021، مردان بیشتر از زنان به صرع مبتلا می شوند، احتمالاً به دلیل قرار گرفتن در معرض عوامل

خطر بیشتر مانند مصرف الکل و ضربه به سر.

دو نوع اصلی تشنج عبارتند از:

-تشنج عمومی

-تشنج های کانونی

تشنج عمومی کل مغز شما را تحت تاثیر قرار می دهد. تشنج‌های کانونی یا جزئی، تنها یک قسمت از مغز شما را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

تشنج خفیف ممکن است به سختی قابل تشخیص باشد. ممکن است فقط چند ثانیه طول بکشد، و ممکن است تا زمانی که

اتفاق می‌افتد، بیدار بمانید. تشنج شدیدتر می تواند باعث اسپاسم و انقباضات غیرقابل کنترل عضلانی شود. آنها می توانند از

چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشند و ممکن است باعث سردرگمی یا از دست دادن هوشیاری شوند. پس از آن، ممکن است هیچ

خاطره ای از وقوع تشنج نداشته باشید.

علائم صرع چیست؟

تشنج علامت اصلی صرع است. علائم در افراد مختلف و با توجه به نوع تشنج متفاوت است.

تشنج کانونی (جزئی).

تشنج کانونی آگاهانه (که قبلاً تشنج جزئی ساده نامیده می شد) شامل از دست دادن هوشیاری نیست. علائم عبارتند از:

-تغییرات در حس چشایی، بویایی، بینایی، شنوایی یا لامسه

-سرگیجه

-سوزن سوزن شدن و انقباض اندام ها

تشنج های ناآگاه کانونی (که قبلاً تشنج جزئی پیچیده نامیده می شد) شامل از دست دادن هوشیاری یا هوشیاری است.

علائم دیگر عبارتند از:

-نگاه خالی

-عدم پاسخگویی

-انجام حرکات تکراری

-تشنج عمومی

-تشنج عمومی کل مغز را درگیر می کند.

انواع فرعی عبارتند از:

تشنج غیبت. تشنج‌های غیبت را «تشنج کوچک» می‌نامیدند. آنها معمولاً باعث از دست دادن هوشیاری کوتاه، یک خیره شدن

خالی و ممکن است باعث حرکات تکراری مانند زدن لب یا پلک زدن شوند.

تشنج تونیک: تشنج های تونیک باعث سفتی ناگهانی در ماهیچه های پا، بازو یا تنه می شوند.

تشنج آتونیک : تشنج آتونیک منجر به از دست دادن کنترل عضلانی می شود. آنها همچنین “تشنج قطره ای” نامیده می شوند

زیرا از دست دادن ناگهانی قدرت عضلانی می تواند باعث سقوط ناگهانی شما شود.

تشنج کلونیک : تشنج کلونیک با حرکات ماهیچه ای مکرر و ناگهانی صورت، گردن و بازوها مشخص می شود.

تشنج میوکلونیک : تشنج میوکلونیک باعث انقباض سریع خود به خودی دست ها و پاها می شود. گاهی اوقات این تشنج ها با

هم جمع می شوند.

تشنج تونیک-کلونیک:  تشنج های تونیک-کلونیک در گذشته “تشنج بزرگ” نامیده می شد. علائم عبارتند از:

-سفت شدن بدن

–تکان دادن

-از دست دادن کنترل مثانه یا روده

-گاز گرفتن زبان

-از دست دادن هوشیاری

پس از تشنج، ممکن است به یاد نداشته باشید که یک تشنج داشته اید، یا ممکن است برای چند ساعت کمی احساس بیماری کنید.

توجه به این نکته مهم است که بیشتر تشنج ها نیازی به مراقبت های پزشکی اورژانسی ندارند و نمی توانید پس از شروع تشنج

آن را متوقف کنید.در حال حاضر هیچ درمانی برای صرع وجود ندارد، اما می توان آن را با داروها و استراتژی های دیگر مدیریت کرد.