ADHD چیست؟

ADHD چیست؟

اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) یک وضعیت سلامت روان است که می تواند باعث سطوح غیرعادی بیش فعالی و رفتارهای تکانشی شود. افراد مبتلا به ADHD همچنین ممکن است در تمرکز حواس خود بر روی یک کار واحد یا بی حرکت نشستن برای مدت طولانی مشکل داشته باشند.

بسیاری از افراد بی توجهی و تغییرات در سطح انرژی را تجربه می کنند. برای یک فرد مبتلا به ADHD، این در مقایسه با افرادی که این بیماری را ندارند بیشتر و به میزان بیشتری اتفاق می‌افتد. می تواند تأثیر قابل توجهی بر تحصیل، کار، روابط و زندگی خانگی آنها داشته باشد.

هم بزرگسالان و هم کودکان می توانند ADHD داشته باشند. این تشخیصی است که انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) آن را تشخیص می دهد. در مورد انواع ADHD و علائم در کودکان و بزرگسالان بیاموزید.

علائم ADHD

طیف وسیعی از رفتارها با ADHD مرتبط است. برخی از موارد رایج تر عبارتند از:

-در تمرکز یا تمرکز روی کارها مشکل دارند

-فراموشی در انجام کارها

-به راحتی پرت شدن

-داشتن مشکل در نشستن

-قطع حرف افراد در حین صحبت کردن

-علائم و نشانه ها می توانند مختص جنبه های مختلف ADHD مانند بیش فعالی، تکانشگری یا مشکل در تمرکز باشند.

فردی که بیش فعالی و تکانشگری را تجربه می کند ممکن است:

-آرام نشستن یا نشستن در کلاس برایشان مشکل است

-در بازی کردن یا انجام کارهای بی سر و صدا مشکل دارند

-بیش از حد صحبت کنید

-برایشان سخت است که نوبتشان صبر کنند

-وقتی دیگران در حال صحبت کردن، بازی کردن یا انجام کاری هستند، آنها را قطع کنید

-کسی که در تمرکز مشکل دارد ممکن است:

-اشتباهات مکرر یا از دست دادن جزئیات در هنگام مطالعه یا کار

-حفظ تمرکز هنگام گوش دادن، خواندن یا برگزاری مکالمه برایشان سخت است

-در سازماندهی کارهای روزانه خود مشکل دارند

-مکررا اقلام را از دست بدهید

به راحتی با چیزهای کوچکی که در اطرافشان اتفاق می افتد حواسشان پرت می شود

اگر شما یا فرزندتان ADHD دارید، ممکن است برخی یا همه این علائم را داشته باشید. علائمی که دارید به نوع ADHD شما بستگی دارد. فهرستی از علائم ADHD رایج در کودکان را بررسی کنید.

ناکارآمدی اجرایی چیست؟

اختلال عملکرد یکی از علائم شایع ADHD است و به مشکلات در عملکردهای شناختی، مانند توجه، جذب یا به خاطر سپردن اطلاعات جدید، نادیده گرفتن عوامل حواس پرتی، و تنظیم احساسات و رفتارها اشاره دارد.

انواع ADHD:

برای سازگاری بیشتر تشخیص ADHD، APA این بیماری را به سه دسته یا نوع دسته بندی کرده است. این تیپ ها عمدتاً بی توجه، عمدتاً بیش فعالی-تکانشی و ترکیبی از هر دو هستند.

عمدتاً بی توجه است:

همانطور که از نام آن پیداست، افراد مبتلا به این نوع ADHD در تمرکز، انجام کارها و پیروی از دستورالعمل ها با مشکل شدید مواجه هستند.

کارشناسان همچنین فکر می کنند که بسیاری از کودکان مبتلا به نوع بی توجهی بیش فعالی ممکن است تشخیص مناسبی دریافت نکنند زیرا تمایلی به ایجاد اختلال در کلاس ندارند. تحقیقات نشان می دهد که این در بین دختران مبتلا به ADHD شایع تر است.

نوع غالباً بیش فعال- تکانشی:

افراد مبتلا به این نوع ADHD در درجه اول رفتار بیش فعال و تکانشی از خود نشان می دهند. این می تواند شامل موارد زیر باشد:

بی قراری:

قطع حرف افراد در حین صحبت کردن

نمی توانند منتظر نوبت خود باشند

اگرچه بی توجهی در مورد این نوع ADHD کمتر مورد توجه قرار می گیرد، اما افراد مبتلا به ADHD عمدتاً بیش فعال- تکانشی ممکن است هنوز تمرکز بر روی وظایف را دشوار بدانند.

نوع ترکیبی بیش فعال- تکانشی و بی توجه:

این شایع ترین نوع ADHD است. افراد مبتلا به این نوع ترکیبی از ADHD علائم بی توجهی و بیش فعالی را نشان می دهند. اینها شامل ناتوانی در توجه، تمایل به تکانشگری و سطوح بالاتر از حد متوسط ​​فعالیت و انرژی است.

نوع ADHD شما یا فرزندتان روش درمان را تعیین می کند. نوع ADHD شما می تواند در طول زمان تغییر کند، بنابراین درمان شما نیز ممکن است تغییر کند. در مورد سه نوع ADHD بیشتر بدانید.

چه چیزی باعث ADHD می شود؟

علیرغم اینکه ADHD چقدر رایج است، پزشکان و محققان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی باعث این بیماری می شود. اعتقاد بر این است که منشاء عصبی دارد. ژنتیک نیز ممکن است نقش داشته باشد.

تحقیقات نشان می دهد که کاهش دوپامین عاملی برای ADHD است. دوپامین یک ماده شیمیایی در مغز است که به انتقال سیگنال ها از یک عصب به عصب دیگر کمک می کند. در تحریک واکنش‌ها و حرکات عاطفی نقش دارد.